Paul de Blot aan het woord

Drastische bezuinigingen

 Iedereen beseft de diepe crisis die ons overvalt en iedereen begrijpt dat er iets aan gedaan moet worden. Maar het vreemde is dat men herstel zoekt in de terugkeer naar het oude dat nooit meer terugkomt. De crisis wordt vooral gezien als een financiële ramp, terwijl de crisis veel meer omvat. De financiële crisis is het gevolg van een morele crisis door een ongebreidelde hebzucht en machtstreven.

 

Het bankwezen werd een epidemie die heel het maatschappelijk leven verziekte. Dit verval van de morele verantwoordelijkheid is weer het gevolg van het verlies van medemenselijkheid en verantwoordelijkheid voor de medemens. Ook dit verval komt niet vanzelf maar is weer het ziektebeeld van het verval van onze spirituele kracht die met alles te maken heeft, zowel met de medemens als met de natuur en het religieuze leven. De crisis wordt aangepakt door aan duurzaamheid te werken, maar deze blijft eveneens vaak beperkt tot het materieel economische niveau waardoor alles juist duurder wordt.

 

In de huidige kabinetscrisis komt deze eenzijdigheid aan zijn trekken. De redding van ons land en de redding van Europa wordt vooral gezocht in de bezuiniging op het economische vlak om zo duurzaamheid te garanderen. We zien dit in het belang van ons nageslacht, maar als we er dieper op ingaan is een dergelijk politiek beleid juist een ramp voor ons nageslacht omdat we de jeugd hun kansen ontnemen. Het zijn de jonge mensen die onze toekomst bepalen en het is de jeugd die de duurzaamheid vormen van onze wereld.

 

De ouderen verliezen snel hun deskundigheid, want deskundigheid veroudert steeds sneller en wordt steeds sneller onbruikbaar. Het zijn de jonge mensen die met het nieuwe kunnen omgaan en in staat zijn nieuwe mogelijkheden te vinden voor duurzaamheid en geld ervoor te maken. Maar door onze bezuinigingswoede wordt hun vaak de kans ontnomen om iets te doen. In een crisis zou juist meer in de vorming van de jeugd moeten worden geïnvesteerd en ook de zwakker begaafden kunnen hierbij van groot nut zijn. Zieken kosten geld, maar gezonden maken geld. Daarom zou ook aan de zorg meer aandacht worden besteed.

 

Er wordt veel het nodige geïnvesteerd in de jeugd en in de gezondheid, maar door de verouderde bureaucratie en gecentraliseerde grootschalige aanpak met de oudere generatie aan het stuur komt hier vaak niet veel van terecht. Het is vaak tragisch te zien hoe in het onderwijs bij de bezuiniging vaak energieke jongeren het eerst worden ontslagen om de ouderen te sparen. Deze jongerendiscriminatie zien we op veel terreinen en de jeugdwerkeloosheid is de grootste ramp voor duurzaamheid. We hebben een nieuwe aanpak nodig die vooral gericht moet zijn op onze jonge mensen, en gericht is op onze geestelijke kracht, in plaats van zoeken naar een herstel van het oude, dat nooit terugkomt.

 

 

Hartelijke Groet,

Paul de Blot SJ
Hoogleraar Business Spiritualiteit
Nyenrode Business Universiteit